ചെന്താരകമായ് വീണ്ടും ജി.ഇ.സി

തൃശ്ശൂർ ജി.ഇ.സി.യിൽ SFI ഒരിക്കൽ കൂടി ജയിച്ചു എന്നത് സൂര്യൻ കിഴക്കുദിക്കുന്നു എന്നു പറയും പോലെ സ്വാഭാവികമായിത്തീർന്നിരിക്കുന്ന വാർത്തയാണ്. പക്ഷെ ഇത്തവണത്തെ തെരഞ്ഞെടുപ്പിന്റെ പ്രഭ മറ്റൊരു കാരണം കൊണ്ടാണ്. 'ജി.ഇ.സി. യുണൈറ്റഡ്' എന്ന പേരിൽ അണിനിരന്ന മഴവിൽ മുന്നണിയെ പരാജയപ്പെടുത്തിയാണ് ഇത്തവണത്തെ SFI വിജയം. സകല വർഗ്ഗീയ-വലതുപക്ഷ സംഘടനകളും യുണൈറ്റഡ് ആയാണ് SFlയെ നേരിട്ടത്. അതിന് ജി.ഇ.സി. എന്ന് കൂടി ചേർത്ത് വിദ്യാർത്ഥികളെ ആകർഷിക്കാനായിരുന്നു ശ്രമം. പക്ഷെ മാനായി വന്ന മാരീചനെ തുറന്നു കാണിക്കാൻ SFIക്ക് കഴിഞ്ഞു എന്നിടത്തും, അത്തരം ശ്രമങ്ങളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് അർഹിക്കുന്ന പരാജയം സമ്മാനിക്കാൻ ജി.ഇ.സി.യിലെ രാഷട്രീയ പ്രബുദ്ധരായ വിദ്യാർത്ഥികൾക്കും കഴിഞ്ഞു എന്നിടത്തുമാണ് യഥാർത്ഥ വിജയം.
മൃദുല വികാരങ്ങളെ മുതലെടുക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾക്ക് വിദ്യാർത്ഥി സമൂഹത്തെ എറിഞ്ഞു കൊടുക്കാതെ രാഷ്ട്രീയ പ്രതിരോധം തീർത്ത SFl ഈ കാലഘട്ടത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷയായിത്തീരുന്നത് ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ്.
സഖാക്കൾ ചുവപ്പു നിറം പരസ്പരം വാരിപ്പൂശിയും, പടക്കം പൊട്ടിച്ചും, ദഫ് മുട്ടി പാട്ടുകൾ പാടിയും, ദിഗന്തങ്ങൾ പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ച് മുദ്രാവാക്യം മുഴക്കിയും സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഉള്ളിൽ ഒരായിരം പെരുമ്പറകൾ ഒരുമിച്ച് മുഴങ്ങിയതു പോലെ. കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന സ.മാധവന്റെയും, ഷബ്നയുടെയും, പ്രേംശങ്കറിന്റെയും മാനസികവസ്ഥയും ഇതൊക്കെ തന്നെയായിരുന്നിരിക്കണം. രാവിലെ മുതൽ വാട്സാപ്പ് ഗ്രൂപ്പുകളിൽ ലോകത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിലിരുന്ന് ഇന്നത്തെ ജി.ഇ.സി സഖാവു പോലെ മുൾമുനയിൽ നിന്നവർക്കും ആവേശം. ഞങ്ങളുടെ പ്രതീക്ഷകൾക്കു തിളക്കമേറുന്നുണ്ട്. വർഗീയതയും വലതുപക്ഷവും ഏത് രൂപത്തിൽ വന്നാലും തിരിച്ചറിയാനും പ്രതിരോധിക്കാനും നിങ്ങൾ നേടിയ സംഘടനാകരുത്തും രാഷ്ട്രീയ ജാഗ്രതയും കണ്ണിലെ കൃഷ്ണമണി പോലെ കാക്കുക. പുതിയ കാലഘട്ടത്തിന്റെ വെല്ലുവിളികളെ തിരിച്ചറിയുകയും, പുതിയ പ്രതിരോധത്തിന്റെ ചെങ്കോട്ടകൾ കെട്ടുകയും ചെയ്യുന്ന യൗവ്വനത്തിലാണ് നാളെയുടെ പോരാട്ടങ്ങൾകൾക്കുള്ള തീവിത്തുകൾ ഉരുവം കൊള്ളുന്നത്..
ജി.ഇ.സി. ഇനിയും ചുവക്കട്ടെ..
ചുവന്നങ്ങനെ ജ്വലിക്കട്ടെ..
പോരാട്ടങ്ങൾ തുടരട്ടെ..
അഭിവാദ്യങ്ങൾ..

അങ്കമാലി ഡയറീസ്

അങ്കമാലി ഡയറീസ് കണ്ടു..
ഈ സിനിമയിൽ അങ്കമാലിയുടെ മണവും നിറവുമുണ്ട്. മാർക്കറ്റും, പോർക്കും, പാരീസ് ഹോട്ടലും, പള്ളിയും, പെരുന്നാളും, ചേറ്റുങ്ങൽ ബാറും, പ്രദക്ഷിണവും എല്ലാം ചേർന്ന് അങ്കമാലിയെ അനുഭവിപ്പിക്കാൻ സിനിമയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞു. കുറച്ചു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പുവരെ അങ്കമാലിയിൽ കുപ്രസിദ്ധമായിരുന്ന ഗുണ്ടാസംഘങ്ങളും, നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് പ്രകോപിതമാകുന്ന ശരാശരി അങ്കമാലിക്കാരന്റെ മനസും, അരക്ഷിതത്വത്തിലേയ്ക്ക് വലിച്ചെറിയപ്പെടുന്ന യൗവ്വനങ്ങളും ഈ സിനിമയ്ക്ക് പശ്ചാത്തലമാവുന്നുണ്ട്. ആകാരം കൊണ്ട് ചെറുതെങ്കിലും സ്ക്രീനിൽ അപാരമായ സാന്നിദ്ധ്യം കൊണ്ട് നിറയുന്ന അപ്പാനി രവിയും, പൊട്ടിത്തെറിച്ച യൗവ്വനം കണ്ണിൽ നിറച്ച വിൻസന്റ് പെപ്പെയും, ഓരോ ചെറുചലനങ്ങളിലും പ്രണയം തൂവുന്ന ലിച്ചിയുമടക്കം മലയാള സിനിമയിൽ കണ്ടു പരിചയമില്ലാത്ത എത്ര കഥാപാത്രങ്ങൾ !! പലരെയും പക്ഷെ അങ്കമാലിക്കാർക്ക് കണ്ടോ കേട്ടോ പരിചിതമായി അനുഭവപ്പെടുകയും ചെയ്യും.
സിനിമ 'കഥ പറച്ചിലാണ്' എന്ന് ഒരു കഥയുമില്ലാതെ ധരിച്ചു പോയ മലയാളത്തിൽ ഇത്തരം സംരംഭങ്ങളാണ് അപൂർവ്വമായെങ്കിലും സിനിമാറ്റിക് അനുഭവങ്ങൾ സമ്മാനിക്കുന്നത്. അങ്കമാലിയിൽ കറങ്ങി നടന്ന കഥാപാത്രങ്ങൾക്കു പുറകേ ഓടുകയായിരുന്നു എന്ന മട്ടിൽ ക്യാമറ കൈകാര്യം ചെയ്ത ഗിരീഷ് ഗംഗാധരനും, സിനിമയ്ക്ക് ബാധ്യതയാവാത്ത വണ്ണം സംഭാഷണങ്ങൾ പോലെ ഗാനങ്ങൾ കോർത്തു വെച്ച പ്രശാന്ത് പിള്ളയുമടക്കമുള്ള സാങ്കേതിക വിദഗ്ധർ തരുന്ന പ്രതീക്ഷകൾ വാനോളമാണ്. എന്നാൽ സാങ്കേതികതകൾ കൊണ്ട് സങ്കീർണ്ണമാക്കാതെ അനുഭവങ്ങളുടെ മൂർച്ചത്തിളക്കമുള്ള സിനിമ. അങ്കമാലിയിലെ എല്ലാ ചെറുപ്പക്കാരുടെയും ചേട്ടനായ സജി വർഗ്ഗീസേട്ടന്റെ സഹോദരനായ സിനോജ് വർഗീസേട്ടന്റെ (കുഞ്ഞൂട്ടി) സാന്നിദ്ധ്യവും സിനിമയെ വ്യക്തിപരമായി പ്രിയപ്പെട്ടതാക്കുന്നുണ്ട്. ആദ്യ സിനിമയെന്ന് തോന്നിക്കാത്തവണ്ണം അറിഞ്ഞഭിനയിച്ച 86 പുത്തൻ വാഗ്ദാനങ്ങൾക്കും, അങ്കമാലിയുടെ ഒരു മുഖം നാടകീയതയില്ലാതെ എഴുതി ഫലിപ്പിച്ച ചെമ്പൻ വിനോദ് ജോസിനും, ആമേൻ എന്ന സിനിമയ്ക്കു ശേഷം സിനിമാവതരണത്തിൽ പുതിയ വഴിയിലൂടെ ഏറെ മുന്നേറിയ ലിജോ ജോസ് പെല്ലിശ്ശേരിയ്ക്കും അഭിനന്ദനങ്ങൾ..
അവസാനമായി, വിൻസെന്റ് പെപ്പെ ആ അങ്കമാലി മലയാളം പറയുന്നത് കേൾക്കുമ്പോ വല്ലാത്ത ഒരു സുഖമുണ്ട്..