സാധാരണക്കാരൻ
അസാധാരണത്വത്തിലേക്കുള്ള കുതറലാണ് അയാളുടെ ഓരോ ദിനവും; ദയനീയമായി ഓരോന്നും പരാജയപ്പെടുമെങ്കിലും.
തനിക്കവകാശപ്പെട്ട ഒലീവിലയുമായി പറന്നുവരുന്ന പ്രാവിന്റെ ചിറകടിയൊച്ച കാതോർത്തുകൊണ്ടാണ് അയാളുടെ ഓരോ ദിനവും പിടഞ്ഞുണരുന്നത്.
പകൽ മുഴുവൻ കൊട്ടിയടയ്ക്കപ്പെട്ട വാതിലുകൾ എണ്ണി,
ചിരിച്ചു ചിരിച്ച് മുഖപേശികൾ വലിഞ്ഞു മുറുകും.
നീണ്ടും കുറുകിയും പരിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സ്വന്തം നിഴലിനെ നോക്കി അയാൾ അസൂയപ്പെടും.
ഉറ്റവരാൽ ഒറ്റുകൊടുക്കപ്പെടുമ്പോഴൊക്കെ റെയിൽ പാളങ്ങളും ബഹുനില കെട്ടിടങ്ങളും അയാളെ മോഹിപ്പിക്കും.
അത്താഴത്തിന് തീൻമേശയിൽ നിശബ്ദത കനക്കുമ്പോൾ കാൽപാദങ്ങൾ തണുത്തു മരവിയ്ക്കും.
സ്വപ്നങ്ങളുടെ കുഴിമാടങ്ങൾക്കു മുകളിൽ അയാൾ അന്തിയുറങ്ങും; അസഹ്യമാം വിധം കൂർക്കം വലിച്ച്.
ഒറ്റയാവുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ കുഴിച്ചുമൂടിയ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഭീകരരൂപിയായ പ്രേതങ്ങളെ പേടിച്ച് അയാൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടയ്ക്കും.
മുക്കും വായുമടച്ച് പ്രളയം വിഴുങ്ങുമ്പോൾ അനുസരണയോടെ അയാൾ പൊങ്ങിക്കിടക്കും.
ഭാരമില്ലാതെ, ശബ്ദമില്ലാതെ, അടയാളം പോലും അവശേഷിപ്പിക്കാതെ..
അസാധാരണത്വത്തിലേക്കുള്ള കുതറലാണ് അയാളുടെ ഓരോ ദിനവും; ദയനീയമായി ഓരോന്നും പരാജയപ്പെടുമെങ്കിലും.
തനിക്കവകാശപ്പെട്ട ഒലീവിലയുമായി പറന്നുവരുന്ന പ്രാവിന്റെ ചിറകടിയൊച്ച കാതോർത്തുകൊണ്ടാണ് അയാളുടെ ഓരോ ദിനവും പിടഞ്ഞുണരുന്നത്.
പകൽ മുഴുവൻ കൊട്ടിയടയ്ക്കപ്പെട്ട വാതിലുകൾ എണ്ണി,
ചിരിച്ചു ചിരിച്ച് മുഖപേശികൾ വലിഞ്ഞു മുറുകും.
നീണ്ടും കുറുകിയും പരിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സ്വന്തം നിഴലിനെ നോക്കി അയാൾ അസൂയപ്പെടും.
ഉറ്റവരാൽ ഒറ്റുകൊടുക്കപ്പെടുമ്പോഴൊക്കെ റെയിൽ പാളങ്ങളും ബഹുനില കെട്ടിടങ്ങളും അയാളെ മോഹിപ്പിക്കും.
അത്താഴത്തിന് തീൻമേശയിൽ നിശബ്ദത കനക്കുമ്പോൾ കാൽപാദങ്ങൾ തണുത്തു മരവിയ്ക്കും.
സ്വപ്നങ്ങളുടെ കുഴിമാടങ്ങൾക്കു മുകളിൽ അയാൾ അന്തിയുറങ്ങും; അസഹ്യമാം വിധം കൂർക്കം വലിച്ച്.
ഒറ്റയാവുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ കുഴിച്ചുമൂടിയ സ്വപ്നങ്ങളുടെ ഭീകരരൂപിയായ പ്രേതങ്ങളെ പേടിച്ച് അയാൾ കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടയ്ക്കും.
മുക്കും വായുമടച്ച് പ്രളയം വിഴുങ്ങുമ്പോൾ അനുസരണയോടെ അയാൾ പൊങ്ങിക്കിടക്കും.
ഭാരമില്ലാതെ, ശബ്ദമില്ലാതെ, അടയാളം പോലും അവശേഷിപ്പിക്കാതെ..
